کشف تمساحهای مومیایی در مصر
تاریخ انتشار: ۱۲ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۹۲۴۱۸
به گزارش گروه علم و فناوری باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)؛ باستانشناسان میگویند تاکنون بیش از ۲۰ محل دفن مومیایی تمساح در مصر شناخته شده است، اما یافتن ۱۰ مومیایی این حیوان که به خوبی در کنار هم در یک مقبره دست نخورده حفظ شدهاند، فوقالعاده است.
قبت الحوا محل یک گورستان باستانی مصر است که در کرانه غربی رود نیل در مقابل شهر تاریخی اسوان واقع شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در دوره مصر باستان، سوبک خدای آب، باروری، قدرت و نفوذ فراعنه بود. مصریان باستان در مراسمی، تمساحها را به سوبک پیشکش و قربانی میکردند. سوبک نقش بسزایی در کمک به فراعنه مصر داشت؛ هم برای دستیابی و حفظ قدرت سیاسی و نظامی و هم حفاظت از مردم در برابر خطرات مرتبط با رود نیل. این خطرات شامل سیل سریع و عظیم، قرار گرفتن در معرض بیماریهای واگیردار از آب و حملات موجودات وحشی از جمله مارهای سمی، اسب آبی و تمساحها میشد. اما همین تمساحها در مراسمی برای دلجویی از سوبک استفاده میشد و معمولا به شکل یک مرد با سر تمساح به تصویر درمیآمد.
بقایای این تمساحها به دو گونه مختلف است: تمساح غرب آفریقا و تمساح نمادین نیل که هر دو هزاران سال پیش در منطقه نیل تکثیر شدند.
اندازه پنج بدن تمساح بین 1/8 تا 3/5 متر بود که اندازه متوسط برای یک بزرگسال آفریقایی غربی است. با این حال، سه اسکلت از پنج اسکلت تقریباً کامل بودند، اما تعداد زیادی از دو اسکلت دیگر گم شده بودند.
کشف جسد مومیایی یک دختر به همراه ۱۵۰ سگمحققان میگویند: تمساحها ابتدا در جای دیگری و احتمالا در چالههای شنی دفن شدند تا به طور طبیعی خشک شوند. سپس بقایای آن را از خاک بیرون آوردند و به مقبره قبت الحوا منتقل کردند. به همین دلیل است که اعضای بدن برخی از آنها در حین بستهبندی و حملونقل از بین رفته یا گم شده است.
روش قربانی کردن تمساحهاباستانشناسان در بدن یکی از تمساحهای مومیایی که به شدت سالم باقی مانده، سنگهایی به نام گالسترولیت پیدا کردند که هنوز در روده آن قرار دارد. گاسترولیت سنگ ریزی است که خزندگان گاهی برای کمک به هضم غذا آن را میبلعند. حتی گفته میشود که خوردن این سنگ به تمساح کمک میکند که در زمان غوطهوری در آب تعادل خود را حفظ کنند.
وجود این سنگها در بدن تمساحهای مومیایی شده نشان میدهد که این حیوانات پس از مرگ بریده و تمیز نشدهاند، بلکه در حالت طبیعیتر مومیایی شدهاند.
در بقایای اسکلتی این تمساحها هیچ نشانهای از آسیب جسمی دیده نشد. مصریان باستان این موجودات خطرناک را با تور به دام میانداختند و محققان حدس میزنند که تمساحهای مدفون در مقبره یا غرق شدهاند یا خفه شدهاند یا در زیر آفتاب داغ پخته شدهاند. مصریان باستان با این کار میخواستند مطمئن شوند که قبل از فرستادن آنها به جهان آخرت مردهاند.
آنها موجودات نگونبخت را به عنوان قربانی به خدای سوبک پیشکش میکردند و مراسمی را نیز از قبل انجام میدادند تا مطمئن شوند که قربانیها پذیرفته میشوند و در نهایت اقبال و خوشبختی مردم مصر را به همراه دارند.
بقایای اسکلت این تمساحهای مومیایی شده پیچیده نشده بودند، اما نمونههای گرفته شده از مقبره حاوی آثار میکروسکوپی از کتان، برگ خرما و طناب بود و این امر نشان میدهد که اجساد و جمجمههای انسانی نیز در زمان دفن تمساحها مومیایی شده بودند.
باستانشناسان بر اساس شواهد چینهشناسی و پوسیدگی پیشرفته بانداژ و فقدان قیر روی اسکلت تمساحها تشخیص دادند که آنها بیش از 2300 سال پیش دفن شدهاند.
نسترن صائبی صفت کد خبر: 1169789 برچسبها باستان شناسیمنبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: باستان شناسی تمساح های مومیایی تمساح ها مومیایی شده شده اند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۹۲۴۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف کلاهخود ۲۵۰۰ ساله
باستانشناسان بقایای یک کلاهخود ۲۵۰۰ساله ایلیری (یونان باستان) را در کرواسی کشف کردند.
به گزارش ایسنا، باستانشناسان به تازگی با کاوش در شبه جزیره «Pelješac» کرواسی یک کلاهخود ایلیری (یونان باستان) را از زیر خاک بیرون کشیدهاند، که قدمت آن به قرن ششم قبل از میلاد بازمیگردد.
«انشنت اوریجینز» نوشته است این شیء دومین کلاهخود مشابهی بوده که در این محوطه باستانشناسی کشف شده است و بینش بیشتری را درباره سنتهای آیینی و رزمی جوامع باستانی در امتداد ساحل شرقی آدریاتیک ارائه میدهد.
این کلاهخود در بنایی در نزدیکی تپههای خاکسپاری واقع در محوطه باستانشناسی کشف شده است و گمان میرود پیشکش شده باشد. به این ترتیب، این شیء نشاندهنده مهارت رزمی ایلیریهای باستان است و همچنین نشاندهنده ساختارهای پیچیده اجتماعی و باورهای معنوی است.
وجود اشیاء مخصوص خاکسپاری، مانند سلاحهای آهنین که در کنار نخستین کلاهخود کشف شده است، نشان میدهد این اشیاء به جنگجویان اشرافی تعلق داشتهاند.
کاوشگران علاوهبر کلاهخودها، مجموعه قابلتوجهی از اشیاء مخصوص خاکسپاری را در این محوطه کشف کردند که از جمله آنها میتوان به ۱۵ سنجاقسینه برنزی و نقره، زیورآلات برنز مارپیچ، سوزن و صدها مهره شیشهای و کهربایی اشاره کرد. همچنین یک نیمتاج برنز و بیش از ۳۰ ظرف به سبک یونانی که بسیاری از آنها در کارگاههای معروف آتیک و ایتالیا تولید شدهاند، نشاندهنده شبکههای فرهنگی و تجاری گسترده آن زمان است.
این یافتهها نه تنها از نظر تاریخی، بلکه به خاطر نقششان در رابطه با تعاملات بین تمدن یونان و ایلیری نیز از اهمیت برخوردارند.